Celem ustawy o efektywności energetycznej jest zwiększenie efektywności energetycznej i konkurencyjności polskiej gospodarki oraz poprawa stanu środowiska naturalnego.

Ustawa wdraża przepisy unijne dotyczące efektywności energetycznej, które zobowiązują  kraje członkowskie do osiągnięcia do końca 2020 r. określonego poziomu oszczędności energii. Nowe przepisy zastępują ustawę z 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej.

Ustawa powinna spowodować oszczędne i efektywne korzystanie z energii oraz zwiększenie liczby inwestycji energooszczędnych. Urządzenia energetyczne mają zużywać mniej energii, mniejsze mają też być straty w przesyle i dystrybucji energii elektrycznej, ciepła i gazu.

Ustawa określa m.in. zasady opracowywania krajowego planu działań dotyczącego efektywności energetycznej. Dokument ma powstawać co trzy lata w resorcie energii. Ma zawierać m.in. opis planowanych programów na rzecz poprawy efektywności energetycznej, określenie krajowego celu w tym zakresie, informacje o osiągniętych oszczędnościach oraz strategię wspierania inwestycji w renowację budynków. Pierwszy dokument ma zostać przekazany Komisji Europejskiej do 30 kwietnia 2017 r.

W ustawie zostały też sprecyzowane zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej. M.in. organy władzy publicznej, których obszar działania obejmuje cały kraj, będą musiały nabywać efektywne energetycznie produkty lub usługi. Ustawa określa ponadto zasady realizacji obowiązku w zakresie oszczędności energii. Do dokumentu został przeniesiony system świadectw efektywności energetycznej (tzw. białe certyfikaty) – mechanizm stymulujący i wspierający działania prooszczędnościowe.

Ponadto ustawa określa m.in. zasady przeprowadzania audytów energetycznych przedsiębiorstw. Firmy będą je musiały przeprowadzać co 4 lata.

Sejm uchwalił ustawę 20 maja 2016 r., a prezydent podpisał ją 10 czerwca br. Ustawa weszła w życie 1 października 2016 r.

Sejm