26 października 2017

Komisja Mniejszości Narodowych i Etnicznych /MNE/ wysłuchała informacji Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji o realizacji w mediach publicznych audycji dotyczących mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności posługującej się językiem regionalnym w latach 2014-2017.
Informację przedstawiła członek KRRiT – Elżbieta Więcławska-Sauk.
Uwzględnianie w ofercie programowej potrzeb mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności kaszubskiej jest jednym z zadań publicznej radiofonii i telewizji, wynikającym wprost z obowiązku sformułowanego w ustawie o radiofonii i telewizji. Programy medialne adresowane do mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności posługującej się językiem regionalnym, których liczba, częstotliwość i czas nadawania są zależne jedynie od nadawców, są finansowane przez KRRiT ze środków abonamentowych. W latach 2014-2017 koszty tego typu audycji w spółkach mediów publicznych wyniosły łącznie prawie 17,9 mln zł. Reagując na skargi i wnioski społeczności mniejszościowych dotyczące jakości adresowanych do nich programów, w 2014 r. i 2016 r. KRRiT zleciła przeprowadzenie monitoringów audycji radiowych oraz telewizyjnych przeznaczonych dla Kaszubów oraz mniejszości niemieckiej i ukraińskiej. Do 2016 r. w radach programowych mediów publicznych zasiadało 8 przedstawicieli społeczności mniejszościowych.
W dyskusji poruszano problematykę związaną m.in. z przyjętą w 2010 r. definicją programów adresowanych do mniejszości, finansowaniem audycji, generowaniem przez niektóre ośrodki radiowe i telewizyjne niezgodnych ze stanem faktycznym statystyk w zakresie audycji dla mniejszości, kompetencjami Rady Mediów Narodowych oraz braku udziału mniejszości w kreowaniu programów do nich skierowanych. Przedstawiciel mniejszości żydowskiej zwrócił uwagę na całkowity brak programów tej mniejszości w ofercie mediów publicznych.

Komisja przeprowadziła dyskusję na temat znaczenia nowych mediów dla zachowania i rozwoju tożsamości mniejszości narodowych i etnicznych.
Wprowadzenia do dyskusji dokonał stały doradca Komisji – dr hab. Lech Nijakowski.
Jednym z pozytywnych następstw rozwoju technologii cyfrowych i internetu jest m.in. powstanie internetowych społeczności mniejszościowych, podejmowanie inicjatyw mających na celu rozwój dialektów i języków zagrożonych, łatwość archiwizowania i udostępniania dziedzictwa poszczególnych mniejszości, możliwość tworzenia bogatych w treści stron dotyczących np. historii i kultury danej zbiorowości mniejszościowej czy regionalnej. Łatwość dostępu do danych udostępnianych w internecie sprawia, że do zabytków kultury ważnych dla jakiejś grupy mniejszościowej docierają kolejni odbiorcy, czego przykładem jest choćby Karaimskie Archiwum Cyfrowe Jazyszłar. Popularność nowych mediów wśród najmłodszych użytkowników stwarza możliwość dotarcia z odpowiednim przekazem do dzieci i młodzieży, dla których tradycyjne instytucje pamięci nie mają atrakcyjnej oferty.
W dyskusji poruszano problematykę dotyczącą m.in. wykorzystywania przez mniejszości możliwości stwarzanych przez internetowe kanały rozpowszechniania informacji i tym samym konsolidowania społeczności.