Minister obrony narodowej Antoni Macierewicz podczas oficjalnej wizyty w Finlandii spotkał się z ministrem obrony Finlandii Jussi Niinistö oraz z szefem obrony Finlandii gen. Jarmo Lindbergiem. Szefowie resortów obu krajów podpisali także umowę ramową o współpracy. To ramowe porozumienie zakłada współpracę wobec zagrożeń hybrydowych i w cyberprzestrzeni, a także wymianę informacji i współpracę technologiczną.

– Szerokość zagadnień, które obejmuje umowa ramowa o współpracy wskazuje na główne zagrożenia i główne niebezpieczeństwa, które dzisiaj stoją przed Finlandią, Polską, wschodnią flanką i całą Europą – powiedział minister Macierewicz w Helsinkach.

Ministrowie omówili dwustronne relacje w sferze wojskowej, współpracę przemysłów zbrojeniowych, a także sytuację bezpieczeństwa w regionie Morza Bałtyckiego i doświadczenia z tworzenia obrony terytorialnej w obu krajach.

– Ramowa umowa jest bardzo szeroka, zastępująca poprzednie ograniczone porozumienie i  uwzględniająca przede wszystkim wyniki szczytu NATO i prac prowadzonych wspólnym wysiłkiem obronnym w Unii Europejskiej, dlatego szczególnie podkreśla się w niej współpracę wobec zagrożeń hybrydowych, w przestrzeni cybernetycznej, wymiany informacji i współpracy technologicznej i zacieśniania bezpośredniej wymiany informacji w ramach obrony terytorialnej i innych wspólnych działań związanych z narastającym zagrożeniem, które oba kraje odczuwają bardzo intensywnie. W ramach umowy mówi się również wyraźnie o polityce morskiej, ponieważ kwestia Bałtyku i zagrożeń dla strony fińskiej są szczególnie istotne i dla Polski również – podkreślił szef MON.

Jednym z tematów podejmowanych podczas rozmów były sprawy związane z obroną terytorialną. – To jest kraj, który ma chyba najszerzej rozwinięty system obrony terytorialnej, najbardziej zakorzeniony w państwowo-narodowym systemie kształtowana ducha obronnego narodu fińskiego i armii fińskiej – mówił szef polskiego resortu obrony.

Minister Macierewicz podziękował za zrozumienie ze strony Finlandii dla dążenia do zacieśnienia współpracy wojskowej w ramach UE. – Rzecz dotyczy przede wszystkim tej przestrzeni, którą nazywamy trwałą współpracą strukturalną i która musi być i będzie szczególnie nastawiona na rozwój zdolności obronnych poszczególnych krajów oraz na takie działanie, które nie może być alternatywne wobec NATO, ale musi być komplementarne wobec systemu dającego gwarancje bezpieczeństwa Polsce i całej Europie. (…) Jestem szczególnie wdzięczny i pragnę podziękować panu ministrowi za zrozumienie naszego spojrzenia na współpracę wojskową krajów UE i jej miejsce w systemie obrony całego Zachodu oraz jej rolę w relacji do systemu obronnego NATO, ze szczególnym uwzględnieniem USA.

MON