Nowe rozwiązania dotyczące m.in. składek wpłacanych przez banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i firmy inwestycyjne do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego zawiera wchodząca w życie 9 października ustawa o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

Wykonuje ona dyrektywę unijną 2014/59/UE z 15 maja 2014 r., ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (BRRD). Ustawa wdraża też dyrektywę 2014/49/UE z 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (DGSD).

Zgodnie z ustawą, organem ds. przymusowej restrukturyzacji w Polsce będzie Bankowy Fundusz Gwarancyjny (BFG). Ustawa reguluje szczegółowo przebieg procesu przymusowej restrukturyzacji, w tym zasady współpracy BFG z Komisją Nadzoru Finansowego (KNF), Ministrem Finansów i Narodowym Bankiem Polskim oraz analogicznymi organami z innych państw w przypadku postępowania wobec grup bankowych. Dotychczasowe kompetencje BFG i KNF zostały rozszerzone o te związane m.in. z procesem przygotowania i prowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

W myśl ustawy, pobierana dotychczas od banków opłata ostrożnościowa, zasilająca fundusz stabilizacyjny, zostanie zlikwidowana i zastąpiona składką na fundusz przymusowej restrukturyzacji banków. Banki krajowe, oddziały banków zagranicznych oraz SKOK-i będą wnosiły składki na finansowanie systemu gwarantowania depozytów oraz finansowanie przymusowej restrukturyzacji. Składki na finansowanie przymusowej restrukturyzacji będą też wpłacać firmy inwestycyjne.

Ustawa reguluje także minimalne i docelowe poziomy środków systemu gwarantowania depozytów oraz środków na finansowanie przymusowej restrukturyzacji. Dotyczy również terminów na osiągnięcie tych poziomów.

Sejm VIII kadencji uchwalił ustawę 10 czerwca 2016 r., a prezydent podpisał ją 30 czerwca 2016 r. Ustawa weszła w życie 9 października 2016 r., z pewnymi wyjątkami.

Sejm