Prezydent odznaczył powstańców warszawskich
W 71. rocznicę Powstania Warszawskiego Bronisław Komorowski wręczył odznaczenia grupie ponad 30 powstańców, którzy w 1944 r. walczyli w stolicy. Prezydent podkreślił, że dzięki nim Polska może się rozwijać.
Komorowski wyraził zadowolenie, że może wręczać odznaczenia po 26 latach polskiej wolności. – To wielka radość wręczać także po tylu latach odznaczenia, które są związane i z walką o Polskę, wtedy, w czterdziestym czwartym roku, jak i odznaczenia związane ze służbą dla Polski niepodległej dzisiaj. To coś nam wszystkim bardzo bliskiego, bo wszyscy wiemy, że w trudnej polskiej historii wolność mierzyło się krzyżami. (….) Dzisiaj zasługi mierzy się wręczanymi odznaczeniami – powiedział prezydent. – Jednak największą formą podziękowania, najważniejszą formą uznania i szacunku jest to, że możemy przeżywać razem fakt, że po dwudziestu paru latach z satysfakcją widzimy dziś skutki odzyskania wolności – zaznaczył. Komorowski stwierdził również, że dzisiaj wolność mierzy się osiągnięciami oraz rozwojem kraju i jest to „coś bardzo konkretnego”. – O wolność walczy się po to, by ją dobrze dla wszystkich obywateli wykorzystać – podkreślił Komorowski.
W trakcie uroczystości prezydent przekazał Order Wojenny Virtuti Militari rodzinie Mieczysława Łuniewskiego (pseud. Montana), dowódcy plutonu w Obwodzie Praga Okręgu Warszawa AK. Za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, oraz za działalność społeczną i kombatancką Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski został odznaczony Jerzy Cercwadze Wardisiani (pseud. Brawura) z kompanii dyspozycyjnej przy Komendzie Placu Śródmieście-Południe. Krzyże Kawalerskie Orderu Odrodzenia Polski otrzymali: Tadeusz Bańka (pseud. Łowca) – z pułku Baszta, batalionu Olza i Dariusz Kruze (pseud. Janek) – z batalionu Kiliński. Natomiast za wybitne zasługi poniesione z niezwykłym poświęceniem w walce o suwerenność i niepodległość państwa polskiego Krzyżem z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości zostali odznaczeni m.in. Stanisław Brzoska (pseud. Socha) z batalionu Kiliński, Danuta Jeżewska (pseud. Maria, Dana) z II batalionu szturmowego Odwet, Jan Kacprzak (pseud. Janek) z batalionu Gozdawa oraz Jerzy Majkowski (pseud. Czarny) z batalionu Gustaw.
Powstanie Warszawskie wybuchło 1 sierpnia 1944 r., i według planów miało trwać kilka dani a zakończyło się po ponad dwóch miesiącach walk. Była to największa akcja zbrojna podziemia w okupowanej przez Niemców Europie. Walkę w stolicy podjęło ok. 40-50 tys. powstańców, z czego zginęło ok. 18 tys., a 25 tys. zostało rannych. Straty wśród ludności cywilnej były jeszcze większe i wynosiły ok. 180 tys. zabitych. Warszawiaków, którzy przeżyli powstanie – ok. 500 tys. – wypędzono z miasta, które następnie niemal całkowicie spalono i zburzono.