Wynika ona z konieczności wdrożenia do polskiego prawa dyrektywy w sprawie alternatywnych metod rozstrzygania sporów konsumenckich (tzw. dyrektywy ADR, ang. Alternative Dispute Resolution) i rozporządzenia w sprawie internetowego rozstrzygania sporów konsumenckich (tzw. rozporządzenia ODR, ang. Online Dispute Resolution). Celem pakietu ADR/ODR jest umożliwienie konsumentom składania wniosków o rozstrzyganie sporów z przedsiębiorcami do podmiotów oferujących niezależne, bezstronne, przejrzyste, skuteczne oraz szybkie metody ich alternatywnego rozwiązywania.

Dyrektywa ADR zakłada stworzenie w państwach UE jednolitego systemu pozasądowego rozstrzygania sporów obejmującego zaistniałe na rynku unijnym spory między konsumentem a przedsiębiorcą, wynikające z umów sprzedaży rzeczy lub świadczenia usług, w tym umów zawartych przez internet i umów transgranicznych. Model systemu ADR zawarty w ustawie obejmuje: podmioty ADR utworzone przez przedsiębiorców danej branży oraz podmioty publiczne ADR działające przy lub w strukturach Urzędów: Komunikacji Elektronicznej, Regulacji Energetyki, Transportu Kolejowego, Komisji Nadzoru Finansowego, Rzecznika Finansowego. W systemie ADR będzie też Inspekcja Handlowa –  w jej zakres działania wejdą sprawy, dla których nie został utworzony właściwy ADR sektorowy. Podmiotem ADR może być każdy podmiot, który przejdzie pomyślnie procedurę wpisu do rejestru podmiotów uprawnionych do pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich i zostanie notyfikowany Komisji Europejskiej. Ustawa określa zasady postępowania ADR dotyczące rozwiązywania sporów konsumenckich między przedsiębiorcą a konsumentem na drodze pozasądowej. Postępowanie to ma być wykorzystywane do rozpatrzenia sporu, który w toku negocjacji między stronami, w związku ze złożoną przez konsumenta reklamacją – nie zakończył się porozumieniem. Postępowanie obejmuje spory o charakterze krajowym i transgranicznym, dotyczące zobowiązań umownych w zakresie umów sprzedaży lub umów o świadczenie usług. Ustawa ma być stosowana do rozwiązywania sporów konsumenckich między konsumentem mającym miejsce zamieszkania w państwie członkowskim UE a przedsiębiorcą z siedzibą w Polsce. Według ustawy, postępowanie ma być dla konsumentów nieodpłatne. Podmioty ADR mogą przewidzieć opłaty, ale ich wysokość nie może utrudniać dostępu do postępowania. Nie wyklucza się też konieczności uiszczenia opłat w toku załatwiania sporu (np. koszty powołania biegłego). Nad ustawą będzie teraz pracować Senat.

Sejm