Przedłuża ona do końca 2018 r. funkcjonowanie systemu wsparcia dla producentów energii elektrycznej i ciepła w procesie kogeneracji, czyli jednoczesnego wytwarzania tych dwóch produktów. Wysokosprawna kogeneracja przyczynia się m.in. do ograniczenia emisji dwutlenku węgla, oszczędzania energii oraz poprawy bezpieczeństwa energetycznego.

W przedłużanym nowelizacją systemie, funkcjonującym od 1 lipca 2007 r., producenci energii z kogeneracji otrzymują tzw. żółte, fioletowe lub czerwone świadectwa jej pochodzenia. Żółte certyfikaty dotyczą energii wytworzonej w instalacjach opalanych paliwami gazowymi lub w jednostkach o mocy poniżej 1 MW, fioletowe – w jednostkach opalanych metanem ze złóż węgla kamiennego oraz gazem uzyskiwanym z przetwarzania biomasy, a czerwone – energii wytworzonej w pozostałych źródłach kogeneracyjnych. Nowelizacja przedłuża do 30 czerwca każdego roku obowiązek uiszczenia opłaty zastępczej, spoczywający na firmach obracających energią, które nie mają odpowiedniej liczby certyfikatów wytworzenia energii w procesie kogeneracji. Ustawa ustala zakres obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectwa pochodzenia z kogeneracji lub uiszczenia opłaty zastępczej. Zgodnie z nowelizacją w 2014 r. firmy dystrybuujące energię muszą posiadać świadectwa żółte dla 3,9 proc. energii, którą dostarczają. Potem udział ten ma sukcesywnie rosnąć i w 2018 r. wyniesie 8 proc. W przypadku świadectw fioletowych wymagany poziom to 1,1 proc. w 2014 r., który z każdym rokiem będzie wzrastać, aby w 2018 r. osiągnąć wysokość 12,3 proc. Natomiast jeśli chodzi o świadectwa czerwone, ma to być 23,2 proc. w każdym z lat 2014-2018. Teraz ustawa trafi do podpisu prezydenta.

Nowelizacja