Płaskorzeźby Józefa Gosławskiego na elewacji naprzeciwko wejścia głównego Sejmu
Cztery płaskorzeźby zaprojektowane w latach 50. ubiegłego wieku przez Józefa Gosławskiego jeszcze w sierpniu br. zostaną umieszczone na elewacji naprzeciwko wejścia głównego do Sejmu. Płaskorzeźby zostały odtworzone na podstawie materiałów archiwalnych, w tym szkiców udostępnionych przez rodzinę artysty.
Płaskorzeźby przedstawiają cztery alegorie: Architektury, Rzeźby, Malarstwa i Muzyki. Zostały one wykonane z wapienia pińczowskiego. Na każdą płaskorzeźbę składają się cztery bloki kamienne.
Uzupełnienie fasad sejmowych zgodne jest z koncepcją dekoracyjną i z powojennymi planami odbudowy budynków sejmowych przez Bohdana Pniewskiego – głównego architekta tych budynków. W pierwotnych planach Pniewskiego gmachy Sejmu miały uzyskać bogate zdobienia rzeźbiarskie. Liczne fryzy, reliefy i wolnostojące postaci miały dopełniać nawiązującą do renesansu architekturę. Pniewski przewidywał umieszczenie na elewacji vis a vis wejścia głównego czterech płaskorzeźb. Ich zaprojektowanie oraz wykonanie zostało powierzone Józefowi Gosławskiemu.
Józef Gosławski (1908-1963) był rzeźbiarzem i medalierem. Ukończył włoską Królewską Akademię Sztuk Pięknych. Po wojnie kierował Katedrą Rzeźby w Metalu i Medalierstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Najbardziej znane jego dzieła to m.in. pomniki Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli i Adama Mickiewicza w Gorzowie Wielkopolskim. Jego projekt sejmowych płaskorzeźb powstał prawdopodobnie w 1956 r. Tego samego roku na elewacji budynku D zaprezentowane zostały gipsowe modele w skali 1:1. Docelowa dekoracja rzeźbiarska nie została jednak wtedy wykonana i na stałe zamontowana. Siedemnaście lat później, w 1973 r., modele płaskorzeźb były wystawione w warszawskiej Zachęcie.
Dzisiejszy powrót do koncepcji Bohdana Pniewskiego i umieszczenie płaskorzeźb projektu Józefa Gosławskiego na elewacji budynku sejmowego ma zatem uzasadnienie historyczne. Projekt ten jest realizowany za zgodą Stołecznego Konserwatora Zabytków.
Płaskorzeźby na budynkach sejmowych związane są z nazwiskami jeszcze innych artystów rzeźbiarzy, w tym Jana Szczepkowskiego. Stworzył on m.in. płaskorzeźby znajdujące się na zewnętrznej części elewacji Sali Posiedzeń. Jest on także autorem dekoracji „Różyczki” umieszczonej nad wejściem głównym Sejmu. Przedstawiają one ptaki siedzące na krzaku róży. Płaskorzeźby te powstały w drugiej połowie lat 50-tych XX w. Razem z płaskorzeźbami Józefa Gosławskiego tworzą one ozdobę tzw. małego dziedzińca przy wejściu głównym do Sejmu.