W końcowym kształcie Izba przyjęła dziś nowelizację ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw. Ustawa dostosowuje polskie prawo do regulacji unijnych m.in. w zakresie oceny skutków wywieranych na środowisko przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne.

W celu uniknięcia konfliktu interesów nowelizacja zawiera przepisy mające zapewnić bezstronność w sytuacji, gdy organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, np. gmina, jest jednocześnie inwestorem. W takiej sytuacji decyzję będzie wydawał regionalny dyrektor ochrony środowiska. Żeby poprawić jakość dokumentacji przygotowywanej w celu wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, raporty o oddziaływaniu na środowisko będą musiały być opracowywane przez ekspertów z odpowiednim wykształceniem lub doświadczeniem. Chodzi m.in. o absolwentów kierunków technicznych z dyscyplin: biotechnologia, górnictwo i geologia inżynierska oraz m.in. o osoby posiadające co najmniej 5-letnie doświadczenie w pracy w zespołach przygotowujących takie raporty. Nowelizacja wydłuża z 4 do 6 lat termin, w którym decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach będzie można dołączyć do wniosku o kolejną decyzję inwestycyjną. W przypadku inwestycji realizowanych etapowo termin został wydłużony z 6 do 10 lat. Uzyskanie decyzji nie będzie konieczne w szczególnych przypadkach ustawowych, w tym np. dla projektów związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa lub bezpieczeństwem cywilnym, tj. przeciwdziałaniem lub usunięciem bezpośredniego zagrożenia dla ludności. Nowelizacja rozszerza też katalog podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, w tym m.in. o Sejm, Senat, sądy i trybunały. Tryb udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie w odniesieniu do Sejmu i Senatu określać będą ich regulaminy.

Nowelizacja