13 kwietnia 2018

Komisja Polityki Społecznej i Rodziny /PSR/ na posiedzeniu zwołanym w trybie art. 152 ust. 2 regulaminu Sejmu na wniosek grupy posłów zapoznała się z „Informacją Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na temat realizacji rządowego Programu Rodzina 500 plus wobec rodziców samotnie wychowujących dzieci oraz bieżącej sytuacji kobiet na rynku pracy”.
Informację przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – Bartosz Marczuk.
Program Rodzina 500 plus realizowany jest na podstawie ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Świadczenie wychowawcze przysługuje w wysokości 500 zł miesięcznie na dziecko w rodzinie. Przyznanie świadczenia na pierwsze dziecko (rozumiane jako jedyne lub najstarsze dziecko w wieku do 18 roku życia) jest uzależnione od spełnienia kryterium dochodowego (800 zł netto na osobę w rodzinie lub 1200 zł netto w przypadku rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym). Świadczenie na drugie i każde kolejne dziecko w rodzinie przysługuje bez względu na jej dochód. Istotą programu jest objęcie świadczeniem jak najszerszego zakresu osób posiadających na swoim utrzymaniu dzieci, realizując tym samy trzy podstawowe cele:
– pronatalistyczny,
– inwestycji w kapitał ludzki,
– reedukacji ubóstwa wśród najmłodszych.
W 2017 r. zarejestrowano ok. 20 tys. urodzeń więcej niż w roku poprzedzającym – dynamika urodzeń w 2017 r. była najwyższa od 2008 r. (6,9% w stosunku do roku poprzedniego).
Sytuacja kobiet na rynku pracy, mimo że jest gorsza od sytuacji mężczyzn, ulega stopniowej zmianie i jest to związane z przemianami współczesnego rynku pracy. Zmienia się nastawienie kobiet do podejmowania zatrudnienia, które coraz częściej staje się narzędziem samorealizacji. Nie zmienia to faktu, że mimo wyższego poziomu wykształcenia i niższego wieku, jaki średnio posiadają bezrobotne kobiety, dłużej od mężczyzn poszukują zatrudnienia. Może to wynikać z faktu odrzucania części ofert pracy przez kobiety wychowujące dzieci – ze względu na niemożność pogodzenia obowiązków zawodowych i rodzicielskich. Z drugiej strony może być to związane z niechęcią pracodawców do zatrudniania kobiet z uwagi na częstsze niż w przypadku mężczyzn wypełnianie obowiązków rodzicielskich.
Komisja po przeprowadzonej dyskusji przyjęła do wiadomości ww. informację.