18 – 19 stycznia 2018

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi /RRW/ w dniach 18-19 stycznia br. przebywała na posiedzeniu wyjazdowym w województwie wielkopolskim.
Pierwszego dnia Komisja w Instytucie Ochrony Roślin – Państwowym Instytucie Badawczym w Poznaniu zapoznała się z badaniami i opracowaniami Instytutu na temat:
– zapewnienia bezpieczeństwa produkcji roślinnej pod kątem pozostałości środków ochrony roślin i mikotoksyn,
– wprowadzenia wymogu rejestracji pożytecznych mikroorganizmów w Polsce (rejestracji uproszczonej),
– integrowanej ochrony roślin (stan aktualny i problemy),
– strategii ograniczania odporności na środki ochrony roślin.
Na wstępie dyrektor Instytutu Ochrony Roślin – prof. dr hab. Bożena Łozowicka poinformowała Komisję, że obowiązek sprawowania kontroli nad stosowaniem środków ochrony roślin w produkcji roślinnej (w tym obowiązek prowadzenia badań) wynika z przepisów Unii Europejskiej, w szczególności rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.
W Polsce urzędowe kontrole pod kątem obecności pozostałości środków ochrony roślin wykonuje Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa – na etapie produkcji pierwotnej, Państwowa Inspekcja Sanitarna – na etapie obrotu żywnością oraz Inspekcja Weterynaryjna – jeśli chodzi o pasze. W ramach urzędowych kontroli prowadzone są także badania pozostałości środków ochrony roślin pochodzących z produkcji ekologicznej.
W dyskusji pracownicy Instytutu odpowiadali na pytania posłów dotyczące m.in. zanieczyszczeń środowiska, nielegalnego obrotu środkami ochrony roślin, kontroli importowanych artykułów rolnych skażonych substancjami trującymi, systemu przekazywania rolnikom wiedzy oraz możliwości wsparcia działania Instytutu.
W posiedzeniu uczestniczyli pracownicy poszczególnych zakładów badawczych Instytutu Ochrony Roślin: kierownik Zakładu Biologicznych Metod – prof. dr hab. Marek Tomalak, dyrektor ds. naukowo-badawczych – dr hab. Roman Kierzek oraz kierownik Zespołu Badania Herbicydów – prof. dr hab. Tadeusz Praczyk.

Po posiedzeniu Komisja przeprowadziła dwie wizytacje – Międzynarodowych Targów Poznańskich POLAGRA oraz pracowni badawczych Instytutu Ochrony Roślin.

Drugiego dnia Komisja w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich – Państwowym Instytucie Badawczym w Poznaniu zapoznała się z informacjami na temat:
– szans i zagrożeń dla rozwoju upraw roślin zielarskich w Polsce,
– prawnych ograniczeń w zakresie upraw konopi w Polsce,
– rozwoju hodowli alpak w Polsce (alternatywa dla rolnictwa),
– nowych kierunków rozwoju jedwabników i morwy białej.
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich jest wiodącą w kraju jednostką statutowo zobligowaną do hodowli konopi siewnych i reprodukcji materiału siewnego tej rośliny uprawnej. Instytut podjął ostatnio intensywne prace wiążące się z rządowymi planami w zakresie rozwoju produkcji nasiennej w polskim rolnictwie. Misją Instytutu jest prowadzenie badań w dziedzinie genetyki i hodowli roślin włóknistych i zielarskich oraz ich zastosowanie w przemyśle włókienniczym, budownictwie, przemyśle spożywczym, samochodowym, chemicznym, a także w medycynie.
Rynek konopi jest jednym z dynamicznie rozwijających się rynków produktów rolnych na świecie, jednakże poważnym utrudnieniem w uprawie konopi włóknistych w Polsce jest konieczność uzyskania przez rolnika zezwolenia na ich uprawę.
Kierownik Zakładu Botaniki Hodowli i Agrotechniki Roślin Zielarskich w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich – dr hab. Waldemar Buchwald, poinformował zebranych, że znacznym utrudnieniem w prowadzeniu upraw zielarskich jest brak możliwości stosowania jakichkolwiek zapraw nasiennych, co powoduje zagrożenie chorobami zarówno dla upraw polowych, jak i upraw pod osłonami. Wiele problemów zielarstwa może zostać rozwiązanych poprzez rozwój kontrolowanych upraw. Uprawy muszą obejmować coraz większą liczbę odmian hodowlanych warunkujących otrzymywanie surowców zielarskich o jak najwyższej wartości użytkowej.
W odniesieniu do hodowli alpak w Polsce dr Anna Morales Villavicencio poinformowała, że hodowla ta wpisuje się w światowe trendy wzrostu zainteresowania produktami naturalnymi. Hodowla alpak może być interesującą alternatywą produkcyjną dla rolników w Polsce. Głównym celem takiej hodowli jest bowiem otrzymanie wysokiej jakości włókna, a także wykorzystanie mięsa alpak na cele konsumpcyjne.
Obecnie Instytut jest zaangażowany w realizację 36 projektów, w tym także projektów międzynarodowych.